LABEL HOST CHAPTER 9 --- 7th Heaven --- {BNior}
“ที่ประชุมคงรอได้...”
“...”
“แต่ฉันรอให้ถึงตอนบ่ายไม่ไหวแล้ว” ริมฝีปากหยักทาบทับลงมาบนเรียวปากบางอย่างทะนุถนอมและใจเย็นที่สุด
มือหนาเชยคางมนขึ้นเล็กน้อยเพื่อรับสัมผัสจากเขา ริมฝีปากหนาขยับลากไล้ไปตามเรียวปากบางอย่างเชื่องช้าและอ้อยอิ่งแล้วจึงขบเม้มที่ริมฝีปากบางเบาๆเมื่อจินยองจูบตอบกลับมา
“อื้อ” มือซุกซนเริ่มลูบไล้ไปตามชายเสื้อแตะสัมผัสเอวบางอย่างโหยหาและหวงแหนก่อนสอดมือเข้าไปใต้เสื้อเชิ้ตสีขาวตัวหลวมโคร่งที่เขาให้จินยองยืมใส่เป็นชุดนอน
คาดไม่ถึงเหมือนกันว่าจินยองจะตัวบางได้ขนาดนี้
“ผอมลงจริงๆด้วย” ริมฝีปากหยักกระซิบชิดใบหูเล็กขณะที่มือแตะสัมผัสไปตามสะบักไหล่และเอวเล็กคอดเพื่อตรวจเช็คร่างกาย
แขนเรียวเอื้อมมาโอบกอดรอบคอคนตัวสูงที่เอาแต่สำรวจร่างกายของเขาตามอำเภอใจ
“เซ็กส์ครึ่งชั่วโมงสามารถเบิร์นออกได้ 120
แคลอรี” สายตาหวานที่ส่งมาจากคนตัวบางตรงหน้ามันช่างเย้ายวนและยากเกินกว่าจะละสายตา
“จะโทษว่าเป็นเพราะฉันใช่ไหม?” ริมฝีปากหยักยกยิ้มที่มุมปากเล็กน้อยในคำพูดของคนตัวบางในอ้อมแขน
จินยองหัวเราะน้อยๆแทนคำตอบก่อนจะต้องเหวอเพราะถูกมือหนายกขึ้นมาวางบนโต๊ะอาหารโดยไม่ทันตั้งตัว
“...งั้นกินนายก่อนแล้วฉันค่อยขุนใหม่แล้วกัน” ริมฝีปากหนาทาบทับลงไปบนริมฝีปากบางอีกครั้ง
เรียวลิ้นเล็กเป็นฝ่ายแตะสัมผัสและเป็นผู้ริเริ่มสร้างความตื่นเต้นและแปลกใหม่ให้กับอิมแจบอมได้ไม่น้อย
มือเล็กเอื้อมมาลูบไล้ใบหน้าคมคายก่อนสอดมือไปในกลุ่มผมนิ่มเมื่อจูบร้อนของอิมแจบอมช่วงชิงลมหายใจไปจากเขา
“อื้อ...อย่า เดี๋ยวเสื้อยับ” มือเล็กยกขึ้นแตะห้ามปรามมือหนาที่ทำท่าเหมือนจะถอดเสื้อตัวเองออกเพื่อระบายอุณหภูมิความร้อนของร่างกาย
แต่ยังไม่ทันที่แจบอมจะได้ถามหาเหตุผลอะไร มือเล็กก็เป็นฝ่ายปลดกระดุมเสื้อเชิ้ตตัวเองจนเหลือแค่เพียงสองเม็ดสุดท้ายด้านล่าง
ใบหน้ายั่วยวนเจือด้วยสีแดงระเรื่อจากความดันเลือดที่สูบฉีดไปทั่วใบหน้า
เหงื่อซึมชื้นตามไรผมและใบหน้าราวกับอยู่ในห้องซาวน่าแต่กลับดูเซ็กซี่เล็กๆอย่างบอกไม่ถูก
“เดี๋ยวฉันทำให้” มือเล็กเอื้อมมาสัมผัสแจบอมน้อยที่อยู่ตรงหว่างขา
จินยองรูดซิปลงช้าๆก่อนส่งมือเข้าไปกอบกุมส่วนอ่อนไหวที่ตึงเครียดผ่านชั้นในตัวจิ๋ว
คนตัวสูงครางในลำคอเบาๆเมื่อจินยองกดนวดไปโดนจุดเข้าให้ คนตัวเล็กหัวเราะคิกคักอย่างพอใจที่ทำให้แจบอมเป็นต่อได้
นิ้วเรียวเกี่ยวขอบชั้นในพลางลากลงมาอย่างจงใจให้สัมผัสจนแจบอมหลุดซี้ดปากเบาๆก่อนจะเป็นฝ่ายละเลียดชิมยอดอกสีชมพูอ่อนตรงหน้าของคนขี้แกล้งอย่างปาร์คจินยอง
“อือ...มีประชุมนะแจบอม” ร่างบางเชิดหน้าขึ้นเล็กน้อยพร้อมเอ่ยปากขัดขึ้นมาเมื่อรู้สึกได้ว่าตัวเองกำลังเป็นฝ่ายโดนคุกคาม
เจ้าเล่ห์จังนะจินยอง...
“อื้อ
แจบอม อย่าแกล้ง...” ริมฝีปากหนาละเลียดชิมผิวกายนุ่มเนียน กดจูบไปตามไหล่บางและลำคอระหง
ตีตราประทับเป็นรอยกลีบกุหลาบสีชมพูจางๆ
ทำไมแจบอมจะไม่รู้ว่าจินยองไม่ชอบให้ใครมาทำรอยประทับบนเรือนร่าง
แต่ผิวกายนุ่มเนียนขนาดนี้มันก็ยากที่จะห้ามใจไหว
“พอแล้ว เดี๋ยวสายนะ” มือเล็กออกแรงกดไหล่ของแจบอมให้ลงนั่งบนเก้าอี้ก่อนจะลงจากโต๊ะมานั่งอยู่ตรงหว่างขาของเขาแทน
มือเล็กกอบกุมส่วนอ่อนไหวที่เริ่มจะแข็งขืนออกมาสัมผัสเล่น นัยน์ตาหวานช้อนสายตามองเขาแล้วส่งยิ้มให้
เป็นรอยยิ้มที่แจบอมจะจดจำมันไปอีกนานเลยล่ะ...
“อา...จินยองอา อื้ม” ศีรษะเล็กที่ขยับขึ้นลงอยู่ตรงหว่างขาทำให้เขาอดจินตนาการถึงใบหน้าสวยหวานเกินผู้ชายของคนรักไม่ได้
โพรงปากนุ่มกับลิ้นเล็กนั้นช่างทำหน้าที่ของมันได้ดีเหลือเกิน
“จินยอง...อา ฉันไม่...” มือหนาพยายามจะดันคนตัวเล็กออกเพราะต้องการปลดปล่อยแต่จินยองดื้อดึงกว่าที่คิด
ริมฝีปากบางเร่งจังหวะการรับส่งสอดประสานกับมือที่คอยทำหน้าที่อย่างไม่ขาดตกบกพร่อง
คนตัวโตกระตุกเกร็งร่างกายก่อนปลดปล่อยความรู้สึกทั้งหมดไปในริมฝีปากของคนตัวเล็กกว่าซึ่งจินยองก็เก็บกลืนทุกหยาดหยดลงไปในลำคออย่างไม่นึกรังเกียจ
“เดี๋ยวเลอะน่ะ” คนตัวเล็กที่นั่งชันเข่าละริมฝีปากออกพลางใช้หลังมือเช็ดมุมปาก
มือหนาโอบเอวคนตัวบางขึ้นมานั่งบนตักโดยใช้สายตาบ่งบอกทุกความรู้สึกแทนการกระทำและคำพูด
TBC : พูดกับพราวเรื่องเอ็นซีไม่ได้ชริมๆ ไม่สันทัดเลยโรบิ้นเอ๊ยยยยยย อ่านฟิคไม่รู้เรื่องอ่าน อ่านรู้เรื่องข้ามๆไปเห๊อะ
สกิลด้านนี้กากมากค่ะ 55555555555 #ฟิคลบฮ
กลับไปอ่านเรื่องทั้งหมดได้ที่ LABEL HOST
อ่านต่อจากตอนนี้ได้ที่ LABEL HOST CHAPTER 9
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น